Znajdź zawartość

Zapewne większość z was nazywa "@" małpą lub małpką. Część pewnie z angielskiego czyta go "at"... Ale na świecie jest ogromna ilość ciekawych jego nazw. A nasze nie są najdziwniejsze z możliwych. Całości tłumaczyć nie będę, bo za mało ludzi to przeczyta żeby miało to sens. W wielu językach innych od angielskiego mimo że maszyny do pisania zawierały symbol "@", to jego wykorzystanie było znikome przed rozpowszechnieniem się e-maili w połowie lat 90-tych. Konsekwencją tego jest, że symbol ów często postrzegany jest w tych językach jako oznaczający "Internet", komputeryzację, lub po prostu modernizację. A oto jak "@" nazywają w innych językach. Jeśli gdzieś widzisz prostokąty zamiast znaków, to widać nie obsługujesz innych kodowań In Afrikaans, it is called aapstert, meaning "monkey tail", similarly to the Dutch use of the word. In Arabic, it is آتْ (at). In Armenian, it is շնիկ (shnik), which means "puppy". In Azerbaijani, it is ət (at) which means "meat"., though most likely it is a phonetic transliteration of 'at'. In Basque, it is a bildua ("wrapped A"). In Belarusian, it is called сьлімак (ślimak, meaning "helix" or "snail"). In Bosnian, it is ludo a ("crazy A"). In Bulgarian, it is called кльомба (klyomba – "a badly written letter"), маймунско а (maymunsko a – "monkey A"), маймунка (maimunka – "little monkey"), or баница ("banitsa" - a pastry roll often made in a shape similar to the character) In Catalan, it is called arrova ("a unit of measure") or ensaïmada (because of the similar shape of this food). In Chinese: In mainland China, it used to be called 圈A (pronounced quān A), meaning "circled A / enclosed A", or 花A (pronounced huā A), meaning "lacy A", and sometimes as 小老鼠 (pronounced xiǎo lǎoshǔ), meaning "little mouse".[27] Nowadays, for most of China's youth, it is called 艾特 (pronounced ài tè), which is the phonetic transcription from "at". In Taiwan, it is 小老鼠 (pronounced xiǎo lǎoshǔ), meaning "little mouse". In Hong Kong and Macau, it is at. In Croatian, it is most often referred to by the English word "at". Informally, it is called a manki, coming from the local pronunciation of the English word "monkey". Note that the Croatian word for monkey, majmun, is not used to denote the symbol. In Czech and Slovak, it is called zavináč, which means "rollmops". In Danish, it is snabel-a ("elephant's trunk A"). It is not used for prices, where in Danish a alone means at (per piece). In Dutch, it is called apenstaartje ("[little] monkey tail"). The "a" is the first character of the Dutch word "aap" which means "monkey". However, the use of the English "at" has become increasingly popular in Dutch. In Esperanto, it is called ĉe-signo ("at" – for the email use, with an address like "zamenhof@esperanto.org" pronounced zamenhof ĉe esperanto punkto org), po-signo ("each" – refers only to the mathematical use), or heliko (meaning "snail"). In Estonian, it is called ätt, from the English word "at". In Faroese, it is kurla, hjá ("at"), tranta, or snápil-a ("[elephant's] trunk A"). In Finnish, it was originally called taksamerkki ("fee sign") or yksikköhinnan merkki ("unit price sign"), but these names are long obsolete and now rarely understood. Nowadays, it is officially ät-merkki, according to the national standardization institute SFS; frequently also spelled "at-merkki". Other names include kissanhäntä ("cat's tail") and miukumauku ("miaow-meow"). In French, it is now officially the arobase[28][29] (also spelled arrobase or arrobe), or a commercial (though this is most commonly used in French-speaking Canada, and should normally only be used when quoting prices; it should always be called arobase or, better yet, arobas when in an email address). Its origin is the same as that of the Spanish word, which could be derived from the Arabic ar-roub. In France, it is also common (especially for younger generations) to say the English word "at" when spelling out an email address.[citation needed] In everyday Québec French, one often hears "a commercial" when sounding out an e-mail address, while TV and radio hosts are more likely to use arobase. In Georgian, it is at, spelled ეთ–ი (კომერციული ეთ–ი). In German, it has sometimes been referred to as Klammeraffe (meaning "spider monkey") or Affenschwanz. Klammeraffe or Affenschwanz refer to the similarity of @ to the tail of a monkey grabbing a branch. More recently, it is commonly referred to as at, as in English. In Greek, it is most often referred to as παπάκι (papaki), meaning "duckling", due to the similarity it bears with comic character designs for ducks. In Greenlandic, and Inuit language, it is called aajusaq meaning "A-like" or "something that looks like A". In Hebrew, it is colloquially known as שטרודל (shtrudel), due to the visual resemblance to a cross-section cut of a strudel cake. The normative term, invented by the Academy of the Hebrew Language, is כרוכית (krukhit), which is another Hebrew word for "strudel", but is rarely used. In Hindi, it is at, from the English word. In Hungarian, it is called kukac (a playful synonym for "worm" or "maggot"). In Icelandic, it is referred to as atmerkið ("the at sign") or hjá, which is a direct translation of the English word "at". In Indian English, speakers often say at the rate of (with e-mail addresses quoted as "example at the rate of example.com"). In Indonesian, it is usually et. Variations exist – especially if verbal communication is very noisy – such as a bundar and a bulat (both meaning "circled A"), a keong ("snail A"), and (most rarely) a monyet ("monkey A"). In Irish, it is ag (meaning "at") or comhartha @/ag (meaning "at sign"). In Italian, it is chiocciola ("snail") or a commerciale, sometimes at (pronounced more often [ˈɛt] and rarely [ˈat]) or ad. In Japanese, it is called attomāku (アットマーク, from the English words "at mark"). The word is wasei-eigo, a loan word from the English language. It is sometimes called Naruto, because of Naruto whirlpools or food (Narutomaki). In Kazakh, it is officially called айқұлақ ("moon's ear"), and sometimes unofficially referred to as ит басы ("dog's head"). In Korean, it is called golbaeng-i (골뱅이, meaning "bai top shells"), a dialectal form of whelk. In Kurdish, it is ئه ت at, from the English word. In Kyrgyz, it is officially called маймылча ("monkey"), sometimes unofficially as собачка (sobachka – Russian for "doggy") or эт (et – the Russian pronunciation of "at"). In Latvian, it is pronounced the same as in English, but, since in Latvian [æ] is written as "e" (not "a" as in English), it is sometimes written as et. In Lithuanian, it is et (equivalent to the English "at"). In Luxembourgish it used to be called Afeschwanz ("monkey tail"), but due to widespread use, it is now called at, as in English. In Macedonian, it is called мајмунче (my-moon-cheh – "little monkey"). In Malay, it is called alias when it is used in names and di when it is used in email addresses, "di" being the Malay word for "at".. It is also commonly used to abbreviate atau which means "or" / "either". In Morse code, it is known as a "commat", consisting of the Morse code for the "A" and "C" which run together as one character: ·--·-·. The symbol was added in 2004 for use with email addresses,[30] the only official change to Morse code since World War I. In Nepali, the symbol is called "at the rate." Commonly, people will give their email addresses by including the phrase "at the rate". In Norwegian, it is officially called krøllalfa ("curly alpha" or "alpha twirl"), and commonly as alfakrøll. Sometimes snabel-a, the Swedish/Danish name (which means "trunk A", as in "elephant's trunk"), is used. Commonly, people will call the symbol [æt] (as in English), particularly when giving their email addresses. In Persian, it is at, from the English word. In Polish, it is officially called małpa ("monkey") and commonly referred to as małpka ("little monkey"). Rarely, the English word "at" is used. In Portuguese, it is called arroba (from the Arabic arrub). The word "arroba" is also used for a weight measure in Portuguese. One arroba is equivalent to 32 old Portuguese pounds, approximately 14.7 kg, and both the weight and the symbol are called arroba. In Brazil, cattle are still priced by the arroba – now rounded to 15 kg. (This naming is because the at sign was used to represent this measure.) In Romanian, it is most commonly called at, but also colloquially called coadă de maimuţă ("monkey tail") or a-rond. The latter is commonly used, and it comes from the word "round" (from its shape), but that is nothing like the mathematical symbol A-rond (rounded A). Others call it aron, or la (Romanian word for at). In Russian, it is most commonly собака (sobaka, meaning "dog"). The name "dog" came from the way it looked on the Soviet DVK computer: the symbol had a short tail, making it look somewhat like a dog. In Serbian, it is called лудо А (ludo A – "crazy A"), мајмунче (majmunče – "little monkey"), or мајмун (majmun – "monkey"). In Slovak, it is called zavináč ("pickled fish roll", as in Czech). In Slovenian, it is called afna (the informal word for "monkey"). In Spanish-speaking countries, it denotes a pre-metric unit of weight. While there are regional variations in Spain and Mexico, it is typically considered to represent approximately 25 pounds (11.5 kg), and both the weight and the symbol are called arroba. In Swedish, it is called snabel-a ("elephant's trunk A") or simply at, as in the English language. Less formally it is also known as kanelbulle ("cinnamon roll") or alfakrull ("alpha curl"). In Swiss German, it is commonly called Affenschwanz ("monkey-tail"). However, the use of the English word "at" has become increasingly popular in German. In Tagalog, the word at means "and", so the symbol is used like an ampersand in colloquial writing such as text messages (e.g. magluto @ kumain, "cook and eat"). In Thai, it is commonly called at, as in English. In Turkish, it is commonly called et, a variant pronunciation of English "at". In Ukrainian, it is commonly called ет (et – "at"), other names being равлик (ravlyk – "snail"), слимачок (slymachok – "little slug"), вухо (vukho – "ear"), and песик (pesyk – "little dog"). In Urdu, it is اٹ (at). In Uzbek, it is called kuchukcha, which loosely means "doggy" – a direct calque from Russian. In Vietnamese, it is called a còng ("bent A") in the north and a móc ("hooked A") in the south. In Welsh, it is sometimes known as a malwen or malwoden (both meaning "snail").

Czołem obywatele.* Pamiętacie [ACTA]? Wielka ogólnoeuropejska akcja - nie chcieliśmy by inni tworzyli prawo za nas. Największy raban podnieśli internauci, którym nagle zaczęto by mówić co mogą w internecie oglądać i na jakie strony wchodzić. Mało kto był w stanie przebrnąć przez wszystkie akty prawne, ale wniosek był jeden - ocenzurowali by internet. Pomysł upadł, udało się, sprawa na kilka lat przycichła, ale dla wszystkich 'w branży' było oczywiste, że znów ktoś spróbuje, tym razem po cichu. 7 lutego 2016 - będzie historyczną datą. "[zmiana ustawy o Policji oraz niektórych innych ustaw]". Brzmi niewinnie, prawda? (wszystkie kursywy nasze) Uchwalona wersja ustawy do pobrania tutaj Jak ktoś nie zna tematu - już powstało kilka artykułów w prasie: [Newsweek] [Gazeta Wyborcza] ([kopia]) [Wykop] (kopia głównych myśli z wczorajszego artykułu GW) [Fundacja Panoptykon] [gazeta.pl] I pewnie się jeszcze kilka pojawi, bo przegłosowali dzisiaj (15 stycznia 2015) o 10:27. Ustawa przeszła przez Sejm (jedyne ugrupowanie polityczne które głosowało za to PiS), wcześniej odrzucono prawie wszystkie poprawki opozycji... teraz czekamy na Senat i Prezydenta. Ze swojej strony dodam jeszcze, że nad ustawą pracowano 8 tygodni, ja o "temacie" dowiedziałem się przed dwoma tygodniami, a pierwsze informacje w mediach publicznych usłyszałem 3 dni temu. Listy organizacji, które skrytykowały ten projekt nie zamieszczam, bo miejsca by brakło (m.in [Helsińska Fundacja Praw Człowieka]). Więc proszę państwa, Jak żyć? Cóż, najpierw czytamy [artykuł na Niebezpiecznik.pl] (autorstwa [Piotra Koniecznego]) oraz komentarze pod nim. W sumie to ten artykuł by wystarczył, ale jest nieco techniczny ;-) Poniższy tekst jest nim mocno inspirowany Potem możemy przeczytać ich [10 porad bezpieczeństwa]. Ja ekspertem nie jestem, ale już średnio-zaawansowanym użytkownikiem chyba tak, a bezpieczeństwem danych i kryptografią interesuje się typowo hobbystycznie. Lista rad i pomysłów na utrudnienie wścibskim Panom życia: Telefon - aktualnie wszyscy polecają aplikację Signal ([iPhone], [Android]) - można słać sms/mms, a jak zauważy że osoba po drugiej stronie też używa Signala to wyśle to jako zaszyfrowane dane w internet. Proste w obsłudze, dostępny ciemny motyw. E-mail Skrzynka pocztowa z wbudowanym szyfrowaniem - "najbezpieczniejsza" to aktualnie [protonmail.com] - szyfrowanie po stronie przeglądarki, oni nie mają możliwości odczytania naszej korespondencji (klucz do szyfrowania danych jest generowany na podstawie osobnego hasła). Oczywiście, żeby mieć pocztę w pełni (i automatycznie) szyfrowaną, osoba która wysyła do nas pocztę musi również korzystać z konta w tym serwisie (lub zaszyfrować wiadomość w jakimś programie za pomocą naszego klucza publicznego). Strona ciągle się rozwija, a cała infrastruktura jest w Szwajcarii. W planach jest np. dodanie możliwości wysyłania zaszyfrowanej korespondencji do innych usługodawców. Gmail (i inne) - na których konta już mamy, lubimy i korzystamy z poczty w przeglądarce. Przez Chroma lub FF. Ja używam [www.mailvelope.com] - dodatek do przeglądarki, który pozwala zarządzać kluczami openPGP, oraz wysyłać i odbierać zaszyfrowane wiadomości. Można go włączyć prawie na każdej poczcie przez www. Minus jest taki, że nasz klucz prywatny (ten do odszyfrowywania poczty) jest zapisany na naszym kompie - więc musimy mocno dbać o to by nie wpadł w niepowołane ręce. Np. jak te ręce pożyczą od nas niezaszyfrowany dysk Eksport/import kluczy do pliku tekstowego... jak klucz zginie, zapomnijcie o poczcie. (przy protonmailu zresztą jest podobnie, jeśli zapomnicie aktualne hasło szyfrowania ) Thunderbird - również są dodatki, np. polecany [enigmail], nie używałem, więc testujcie sami jeśli chcecie ;-) Outlook mamy do wyboru szyfrowanie wbudowane, made by M$. Oni i [NSA] nasze maile przeczytają, ale mało prawdopodobne żeby za bezdurno oddali je PL. No chyba że ktoś im powie że jesteśmy podejrzewani o terroryzm/ekstremizm oraz dodatki jak np. [GPG4win], Szyfrowanie dysków komputerowych [TrueCrypt] - projekt zamknięty, ostatnia "pewna" wersja to 7.1a, później firma została wykupiona przez M$, [VeraCrypt] - odgałęzienie TrueCrypta bazujące na wersji 7.1a, ale już pisane przez inną ekipę, BitLocker - dziecko M$, powstałe z wykupionego TrueCrypta, wbudowane w Windowsa: VISTa i Win7 - Ultimate i Enterprise Win8 - Pro i Entreprise Win 2008 Serwer Win 10 jest trochę inną historią. Szyfrowanie jest dostępne, ba proponowane użytkownikowi... razem z przesłaniem kopii bezpieczeństwa kluczy szyfrujących do M$. I [bardzo, bardo trudno] te dzielenie się kluczami prywatnymi wyłączyć. Telefon - zarówno Android jak i iPhone mają wbudowane opcje szyfrowania danych. Z tą różnica, ze iPhone z tego co wiem robi to domyślnie, a z Androidem... musimy sami podjąć odważną decyzję. Zmieniamy odblokowywanie tel. na hasło/pin i klikamy odpowiednią opcję. Można zaszyfrować sam telefon lub razem z kartą SD. Kilka uwag praktycznych: Kody potrzebne do odszyfrowania karty SD są generowane na podstawie klucza wbudowanego w urządzenie oraz czasu operacji. A następnie zapisywane w pamięci wewnętrznej. Więc jeśli utracimy dane w tel. karty nie da się otworzyć potem niczym, nawet tym samym telefonem z takim samym hasłem. (a archiwizacja ich wymaga Roota) kartę da się odczytać tylko jeśli jest w telefonie (a wtedy android blokuje dostęp do większości danych systemowych na niej) - nie zrobimy backupa danych, jedynie obraz karty. Raz mojemu telefonowi nie udało się zaszyfrować - zresetował się do ustawień fabrycznych i wymazał kartę SD ;-) (backup, backup, backup) Chcemy zaktualizować telefon bo pojawiła się nowa wersja Andka... cóż, lubicie konfigurować wszystko od ustawień fabrycznych, prawda? W Androidzie 6 (Marshmallow) ma się to poprawić (np aplikacje robią backup automatycznie w chmurze - odzyskujemy wszystko z Googla).. no ale znów, po co szyfrować, skoro oni to mają w postaci otwartej? Ale fakt, że ma to wujek nie znaczy, że podzieli się z innymi Ok, czas do meritum, czyli jak zamieszać w informacjach które o sobie wysyłamy, szczególnie wszystkich metadanych, do których służby będą miały dostęp pod byle pretekstem (a nawet bez, jakiś paragraf się zawsze później znajdzie) [Proxy] - zamiast wysłać zapytanie o zawartość strony bezpośrednio do serwera na którym się znajduje, łączymy się z serwerem proxy i mówimy mu, że ma nam pobrać żądaną stronę i przesłać jako swoją. Można skonfigurować proxy bezpośrednio w systemie operacyjnym (IE i wszystkie programy korzystające z jego ustawień), innej przeglądarce lub korzystać z tzw. [HTTP Proxy], gdzie wchodzimy na stronę www, na której jest okienko na adres strony którą chcemy odwiedzić. Serwis docelowy 'widzi' połączenie z proxy, a nie od nas. Więc jak np korzystamy proxy w Czechach, strona będzie myśleć że łączymy się z Czech i tak nam dostosuje zawartość / język. Anonymus-proxy nie wysyła do serwera naszego IP, więc możemy sobie stworzyć nowe konto na forum jak nam założy na IP. Darmowe proxy są wolne... a szybkie nie są darmowe serwery poszukajcie sobie w ruch między proxy da się prześledzić, ale nie jest to już takie proste, jak komuś bardzo zależy to łączy się przez kilka proxy, z których każdy łączy się z kolejnym, a dopiero ostatni z żądaną stroną. Lub wręcz robi łańcuszek mieszany z proxy i VPNów. [VPN] - w sieci jest tworzony wirtualny 'tunel' między nami a serwerem VPN. Od proxy różni się szyfrowaniem i kompresją danych. Cały nasz ruch sieciowy jest wysyłany do serwera VPN, który dopiero wykonuje nasze zapytania i odsyła nam wszystko zaszyfrowane. VPN jest właściwie zawsze płatny (ale nie są to duze kwoty) odpowiednie organy mogą wysłać zapytanie o nasze dane do serwera z którego korzystamy, ale on może ich nie dać, a wtedy muszą mu wytoczyć proces i czekać na orzeczenie sądu. porównanie ofert można znaleźć [tutaj] (google docs) Jak ogarniamy [Bitcoina] to wybieramy serwis z taką opcją płatności, a z wybraniem VPNa pewnie poradzimy już sobie sami Jeśli płacimy gotówką - cóż, mamy na koncie w banku historie zakupu (razem z firmą z której usług korzystamy - ale to sobie mogą sprawdzić obserwując gdzie się łączymy, więc i tak będą wiedzieli gdzie ew. wysłać prośbę o udostępnienie wszystkiego) a "VPN" zna nasze personalia (i to już gorzej, bo jak dostanie o nas zapytanie to będzie wiedział, którym klientem jesteśmy) Jurisdiction - polecam szukać firmy oferujące usługę VPN zarejestrowane poza terytorium Polski (bo obowiązują ich nasze przepisy). W przypadku krajów "14 oczu" mają umowę o wymianie tego typu danych między sobą (ale nie lubią się nimi dzielić z PL), a USA ma NSA. Ogólnie jak chcemy popełnić przestępstwo na terenie jakiegoś kraju... nie róbmy tego, przestępstwa znaczy. Logging - im więcej zielonych, a mniej czerwonych tym lepiej, osobiście skoncentrowałbym się na Traffic i Timestamps (nie logują danego typu metadanych) Warrant Canary - mocno zalecany, oznacza ni mniej ni więcej, że usługodawca aktualnie nie ma żadnych procesów rządowych związanych z dostępem do danych użytkowników. Jeśli jakieś proces zostanie podjęty, serwer przestaje informować 'o kanarku' (bo informowanie o tym, że postępowanie zostało podjęte już łamało by prawo ) Warto pamiętać o tym, że jeśli firma świadcząca VPN jest w zarejestrowana w kraju A, nie oznacza że jesteśmy ograniczeniu do serwera w tym kraju, zwykle taka firma ma kilka(naście) serwerów na całym świecie. (a postępowanie legalne zawsze będzie się toczyć w kraju rejestracji firmy) Co do cen, zwykle w ofercie jest dostęp do VPNa za X$ dla Y komputerów. Jeśli dodatkowo mamy router, który wspiera VPN (znaczy droższy) możemy wszystkie ustawienia wpisać w niego, a wtedy wszystkie urządzenia z sieci domowej będą się łączyć jako 'jeden komputer'. Niestety routery ADSL (czyli najpopularniejsze chyba, pod sieć telefoniczną Orange / Netia) praktycznie nigdy nie mają takiej funkcji. [TOR] - to bardzo popularne ostatnimi latami rozwiązanie traci niestety nieco na wiarygodności. W skrócie, nasze zapytanie jest szyfrowane i przekazywane przez wiele rożnych węzłów, z których każdy zna tylko adres następnego i poprzedniego. Wciąż ma kilka niezaprzeczalnych plusów: jest darmowe do korzystania wystarczy ściągnąć np. [Tor Browser] w większości przypadków nie wymaga dodatkowej konfiguracji daje nam dostęp do [Dark Web], czyli stron *.onion, które są nieosiągalne z normalnego internetu niestety nie wszystko jest takie różowe jak się wydawało: Hamerykanie mają już matematyczne metody na namierzenie użytkownika, statystyczne i koszmarne w nakładzie obliczeniowym, ale ich stać. Ostatni węzeł ma dostęp do odszyfrowanej treści, którą pobieramy - może np wstrzyknąć w nią złośliwy kod. (niby proxy, VPN identycznie, ale tu przynajmniej wiemy kto jest winny, a wieści rozchodzą się szybko). W Torze to 'algorytm' wybiera w jaki sposób się łączymy, nasz dostawca internetu w PL ma obowiązek rejestrować nasz ruch sieciowy, więc bez problemu może sprawdzić czy łączyliśmy się z węzłem wejściowym sieci Tor, pakiety Tora też są dość charakterystyczne. Jeśli jesteśmy jedyną osobą w okolicy która w danym czasie łączyła się z tą siecią... to wiedzą, że my to my ze względu na typ najpopularniejszych treści dostępnych w Dark Web, osoby które tam zaglądają są automatycznie bardziej podejrzane. Polska Policja ma dość znaczące osiągnięcia w łapaniu przestępców działających w Torze, np. przejęli największe polskie forum przestępcze Torrepublic, a baza wszystkich loginów i haseł już ponad tydzień krąży po (normalnej) sieci. No, ale takie strony wzbudzają dodatkowe zainteresowanie. Słowo na koniec. Powiedział bym, że w sumie nic się nie zmieni, różnica taka, że teraz będą to robić legalnie i bez faktycznej kontroli. Ale nie powiem bo co ja tam wiem A, i wygląda na to, że [PRP] utrzyma pozycję [lidera w żądaniach o dane telekomunikacyjne] już któryś rok z rzędu /Tecon Aktualizacja 1) link do artykułu w [gazeta.pl] Aktualizacja 2) link do [uchwalonej wersji ustawy]

Mam nadzieję że mają za to darmowe albo b. tanie łącza biznesowe Z tego co wielokrotnie wspominał TB usługa biznesowa tej firmy jest OK ale droga w pitu No ale reklama zrobiona IMO bardzo fajnie.

Jutro Czarny Piątek , również w na stronach internetowych np. eBay. Więc może będzie można złapać jakieś okazje sprzętowe itd. Poniedziałek podobnie ale dotyczy tylko sprzedaży internetowej. Wsadzam tu bo najbliżej odpowiada tematowi. Jak ktoś wypatrzy jakiś sprzęcior , np grafika albo coś innego wartego uwagi to może dałby linka.

Jako (szczęśliwy) użytkownik internetu z firmy Play, posiadający modem Huawei E-3131 zgodny ze standardem HSPA+ (tak podaje producent) dodatkowo podpiętego pod router TP-Link MR 3220, przyzwyczajony jestem do wolnego ściągania danych. Jak się trafi 1,4 MB\s to radocha. Dlatego duże rzeczy jak np. update Wieśka3 (7,6GB - kogoś powaliło) zapodaje przez noc, co z reguły czasowo wystarcza. I się zgadza, wstałem rano Wiesiek ściągnięty, dossałem jakieś dodatki i coś mnie tknęło żeby odpalić luncher SC. Zaczęło pobierać łatkę i trochę i kopara opadła do transfer wystartował od 58MB\s, powoli opadał i ustabilizował się na poziomie 41-42 MB\s Patch ściągał się 10min. Jak to możliwe żeby ten sprzęt działał z prawie dwukrotnie większą prędkością. Jak testowałem u siebie LTE to max transfer wynosił ledwie 16mb\s. Może macie jakieś teorie spiskowe, a najlepiej pomysł jak taki transfer utrzymać na stałe.